Senera przeszła kilka kroków i wpadła pyskiem do strumienia. -Muszę patrzeć pod nogi! -Warknęła na samą siebie. Brakowało jej od dłuszszego czasu towarzystwa. Kogoś na kogo mogłaby warknąć lub śmiać się z nim. Choćby to był wróg to zawsze ktoś. -Szkoda że nikogo tu nie ma....- Westchnęła głosno. Zaczęła nocić sobie pod nosem jakąś piosenkę. -Srebrny blask posród gwiazd...księżyc z nieba nam śle...księżyc tak słońce nie...miłości chce...o mej lubej wciąż śnie niech wie...całe dnie. -Znała ją skądś ale nie pamiętała skąd. Jej mama i tata zginęli kiedy była bardzo mała. Zdawało jej się ,że to tata śpiewał jej mamie tą piosenkę ,ale pewna nie była. Pamiętała tylko ,że jej tata miał na imię Rufus ,a mama Liliana. Nic więcej nie pamiętała. :( :( :(